به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، قرارداد مشهور صادرات گاز به شارجه امارات که مبنای یکی دعوای حقوقی بین‌المللی بین شرکت اماراتی طرف قراداد و ایران شده است، بر صادرات گاز لایه گازی میدان مشترک سلمان استوار است.موافقان این قرارداد ادعاهای غلطی درباره بهره‌برداری از گاز میدان سلمان مطرح می‌کنند که مورد استناد طرف خارجی در داوری بین‌المللی قرار گرفته و کمک قابل توجهی به محکومیت ایران در این داوری بین‌المللی کرده است. ادعاهایی که از سوزاندن گازی که قرار بود صادر شود شروع شده و به اعداد و ارقام نجومی غیر واقعی از عدم‌النفع ایران با توجه به اجرا نشدن این قرارداد ختم می‌شود.اما یک پرسش مهم وجود دارد که معمولا کمتر به پاسخ آن پرداخته شده است: چرا ایران از این میدان مشترک سهم خود را برداشت نمی‌کند؟برای پاسخ به این پرسش توجه به چند محور اصلی و دانستن حقایقی درباره لایه گازی میدان سلمان الزامی است:1- برای انتقال گاز میدان سلمان در سال  1378 مصوبه‌ای در شورای اقتصاد گذرانده شد که طبق آن باید گاز تولیدی این میدان از طریق خط لوله از میدان گازی سلمان به عسلویه منتقل می‌شد اما این مصوبه توسط وزارت نفت وقت نادیده گرفته شد و در نتیجه به جای احداث خط لوله به عسلویه اقدام به احداث خط لوله از سلمان به سیری و از سیری به مبارک (سکوی RP) کردند.

بقیه در ادامه مطلب...............................